Ανοιχτή επιστολή στον πρωθυπουργό της Ελλάδας…
Hμερομηνία: 05/06/2014-05/06/2014
Δύσκολες εποχές για δώρα, καλύτερα να πούλαγα σχοινιά για κρέμασμα.
Το πάλεψα, το κυνήγησα, ίδρωσα, μάτωσα αλλά τελικά μπουμπούνισε η επιχείρηση.
Αυτά έχει η ζωή, αυτά και έμείς περνάμε. Δεν βαριέσαι, πάμε παρακάτω.
Έστειλα και τους δύο υπαλλήλους σπίτι τους (με αποζημίωση) και σκεφτόμουν τι θα κάνω.
Οι σπουδές μου πληροφορική, οπότε σκαρφίζομαι να κάνω μία επέκταση δραστηριότητας και να φτιάχνω site.
Υπηρεσία είναι, δεν χρειάζομαι στοκ, ούτε προμηθευτές να σε κυνηγάνε, ούτε επιταγές να σκάνε, καθαρά πράγματα.
Είπα, να πάω να το ρυθμίσω, εκτός από την επέκταση δραστηριότητας με αυτούς που μπλέξαμε θα πάω καμμία μέρα στο ΑΤΜ και θα μου δείξει καμμιά μούτζα.Οπλίζομαι (με υπομονή), κάνω 2 τάματα στην Παναγία, παίρνω το περίλυπο ύφος και τραβώ στον κεντρικό ΟΑΕΕ (στο Ν. Ηράκλειο)
Φευ τι ευτυχία! Πέφτω σε έναν πιτσιρικά, όλο κέφι και χαρά.
Κοίταζα γύρω μου αμήχανα και τσιμπιόμουν να δω αν ονειρεύομαι.
Βέβαια, μου την ρίχνει την λυπητερή. Ξεπληρώστε το 2012 (3×962 = 2800+) και τα άλλα (11K) θα μπουν στην ρύθμιση για 72 δόσεις.
Τι ωραία, πάλι ο πιτσιρικάς, του δίνω τα χαρτιά, τους ρίχνει μία ματιά ότι είναι όλα οκ, μου βγάζει δόση 178 ευρώ για 72 μήνες (έχουν σημασία τα μεγέθη λέμε) και μου λέει πηγαίντε για μία υπογραφή στον προϊστάμενο και τελειώσαν όλα.
ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΑΡΧΙΣΑΝ ΟΛΑ
Προιστάμενος: Δεν μπορώ να σας βάλω στην ρύθμιση!
Εγώ: Γιατί;
Προιστάμενος: Δεν δείχνετε έσοδα και η φορολογική σας δήλωση είναι χαμηλά (6000 ευρώ η τελευταία, είπαμε οι δουλειές πήγαιναν κατά διαόλου).
Εγώ: Αν είχα έσοδα ή κομπόδεμα, θα πλήρωνα κύριε.
Προιστάμενος: Ναι, αλλά εγώ παίρνω ευθύνη και αν δεν πληρώνετε την ρύθμιση θα πρέπει να λογοδοτήσω που σας ενέκρινα την αίτηση
Το πάλαιψα κανα τέταρτο λέγοντας ότι η δόση είναι μόνο 178 ευρώ (το κερατό μου δηλαδή) και ότι θα μου τα δίνουν οι γονείς μου (Τι σε νοιάζει που θα τα βρω ρε χλιμιτζουρα)
Προιστάμενος: Δεν μπορώ να κάνω τίποτα. Βρείτε μία δουλειά και μετά ελάτε να ρυθμίσουμε.
Προσπαθούσα να καταλάβω αν με ειρωνεύεται…
Κοιτάζω τα χαρτιά που τους είχα δώσει…
Βλέπω/θυμάμαι ότι έχω έναν λογαριασμό με 18.000 ευρώ (αυτά αποταμίευσα όλα και όλα σε 20 χρόνια εργασιακό βίο)
Λες και δεν το είχε δει πριν, “Αααααα μάλιστα”, λέει.
Παίρνω εγώ ανάσα ανακούφισης για να μου την αφαιρέσει ευθής αμέσως.
Προιστάμενος: Βλέπω ότι έχετε καταθέσεις που υπερκαλύπτουν το χρέος. Εφόσον έχετε δυνατότητα να εξοφλήσετε ΟΛΟ το χρέος σας δεν μπορείτε να μπείτε στην ρύθμιση.
Καλά του λέω, είμαι άνεργος και έχω αυτό το απόθεμα για να ταίσω τα παιδιά μου τον χειμώνα και θέλετε να το δώσω σε εσάς; Επίσης σας ζητάω να σας ΔΩΣΩ λεφτά για να μπορέσα να εξασκήσω εναλλακτικό επάγγελμα αλλά και να είμαι συνεπής στις πληρωμές και με εμποδίζετε;
Προιστάμενος: Τι να σας κάνω κύριε μου, τα χέρια μου είναι δεμένα.
Εγώ: Υπάρχει ανώτερος να απευθυνθώ;
Προϊστάμενος: Τι να σας πω, είμαι ο προϊστάμενος αλλά και εγώ ενας υπάλληλος είμαι και ακολουθώ εντολές, και άρχισε να μου διαβάζει την εγκύκλειο του υπουργείου.
Εγώ: Με συγχωρείτε λέω αλλά αφού μιλάω με τον προϊστάμενο του ΟΑΕΕ. Τι άλλη λύση έχετε να μου προτείνετε;
Και έρχεται η ατάκα “όλα τα λεφτά”
Προϊστάμενος: Εγώ δεν μπορώ να κάνω τίποτα, απευθυνθείτε στον σύλλογο σας, οργανωθείτε και πηγαίντε στον υπουργο να φωνάξετε. Μην τα βάζετε μαζί μου αλλά με το υπουργείο.
Σαν η ομίχλη να διαλύθηκε και καταλάβα που το πήγαινε ο κύριος αλλά εξακολουθούσα να είμαι δυσπιστος με τα συμπεράσματά μου.
Είναι δυνατόν ο προϊστάμενος (!) του ΟΑΕΕ να κάνει αντιμνημονιακή μικροπολιτική πάιζοντας με την δικιά μου ζωή; Είναι δυνατον;;;
Εγώ, κύριε τα 3 χιλιάρικα προκαταβολή τα έδωσα για μπω στην ρύθμιση, αν είναι να μην μπω τα χρειάζομαι αυτά τα λεφτά και τα θέλω πίσω.
Τ Ω Ρ Α!
Όταν μου το αρνήθηκαν τελειώσαν και οι ευγένιες.
Φωνές-κακό, απειλές, αστυνομίες.
Τον είπα κοπρόσκυλο για τελευταία φορά και έφυγα απελπισμένος.
Αυτό ήταν το αποτέλεσμα της φιλοδοξίας μου να ρυθμίσω.
Για όποιον τον ενδιαφέρει η συνέχεια αλλά και η κατάληξη, ας διαβάσει παρακάτω.
Ως γνήσιος Έλλην πάω στον πατέρα μου να κλαφτώ.
Παλιά καραβάνα, έζησε χούντες, Τσοβόλες και όλο το σκηνικό της κατηφόρας στην παρακμή.
Του λέω τι και πως και μου λέει :
“είσαι βλάκας!
Δεν ξέρεις ότι το θηρίο δεν το παλεύεις μόνος σου;
Πάρε τον Θανασάκη από το λογιστικό γραφείο να τρέξει αυτός για σένα.”
Τι θα κάνει ο Θανασάκης (ετών 21) παραπάνω από ότι έκανα εγώ; Ίσα ίσα θα μπλέξει χειρότερα το νιάνιαρο.
Βρε πάρε που σου λέω τον Θανασάκη που πήγες σαν πρόβατο στην σφαγή. Έχουν τρόπο αυτοί, επέμενε ο πατέρας μου.
Πήρα τον Θανασάκη, του έκανα εξουσιοδότηση, του έδωσα και όλα τα χαρτιά και τον περίμενα ιδρώνοντας από κάτω από τον ΟΑΕΕ (εγώ δεν ανέβηκα για ευνόητους λόγους).
WTF; του λέω.
Την ρύθμιση μπορούν να την απορρίψουν αφού το αιτιολογήσουν γραπτώς πρώτα, αλλά όχι την αίτηση. Και φυσικά και η αίτηση έγινε και η ρύθμιση βγήκε επιτόπου.
Απλά ο Θανασάκης δεν ψάρωσε.
Θανασάκη του λέω όπως είσαι πάμε εφορία να κάνουμε και την προσθήκη των κωδικών δραστηριότητας και από εμένα ότι θες.Στην εφορία (της Κηφισιάς) γινόταν το αδιαχώρητο. Ενώθηκαν οι εφορίες και πλέον κοπροσκυλιάζουν όλοι μαζί.
Κάθισα σε μία γωνιά και παρατηρούσα τον ταλαίπωρο κόσμο να σέρνεται από ουρά σε ουρά.
Που και που κάποια κραυγή αγανάκτησης ακουγόταν μέσα στον γενικό βομβό της απελπισίας.
Σε κάποιον του πήραν τα λεφτά από τον λογαριασμό, κάποια δεν μπορούσε να βγει σε σύνταξη, σε άλλον είχαν χαθεί τα χαρτιά του.
Μπαινόβγαινε στα γραφεία των προϊσταμένων και μάζευε υπογραφές.
Μία στο πρωτόκολλο, μία στο δικαστικό, πήγαν να του κάνουν κόμπλα στο μητρώο αλλά ο Θανασάκης ήξερε.
Του δώσανε έναν τόμο να βρει ο ίδιος τους κωδικούς δραστηριότητας που πρέπει να προστεθούν, του ζητάγανε υπογραφές, προσπαθούσαν να τον μπλέξουν αλλά ο Θανάσης το είχε δει ξανά το έργο.
Επιμονή, υφάκι, αστεία, κοπλιμέντα και υπομονή.
Ελισσόταν με περίσσεια χάρη ανάμεσα στα αιμοβόρα κεφάλια της Λερναίας γραφειοκρατίας μέχρι που ολοκληρώθηκε η διαδικασία.Σκεφτόμουν ότι εγώ μάλλον θα ήμουν ακόμα εκεί έχοντας αποκτήσει μερικές μεταστάσεις.
Το πιο αποδοτικό εκατοστάρι ευρώ (τόσο χρέωνε το λογιστικό γραφείο) που έχω δώσει ποτέ.
Οι δουλειές πάνε καλά από τότε.
Μόνο που έγινα για πρώτη φορά φοροφυγάς.
Οι πελάτες δεν θέλουν απόδειξη και ΦΠΑδες 23%. Εγώ θα τους το επιβάλλω;
Έβαλα το δάχτυλο στο μέλι και δεν πρόκειται να το βγάλω παρα μόνο αν είναι να το βάλω στον …αφαλό τους.
Με κάνατε κλέφτη μόλις κατάλαβα ότι είσαστε φονιάδες.
Φονιάδες των Ελλήνων, γραφειοκράτες.
—
Δεν αποσκοπώ στην προβολή αλλά παρακαλώ σε περίπτωση δημοσίευσης να γίνει αναφορά μόνο με τα αρχικά μου.