Όταν νιώσεις την τρέλα να σε κυριεύει, μη τη διώχνεις !
“Πρόσφατα με κάλεσαν να μιλήσω σε χίλιες καλόγριες στο Γουϊσκόνσιν. Χίλιες καλόγριες και ο Φελίτσε! Α, είμαι σίγουρος ότι η μαμά εκεί πάνω θα βρισκόταν σε έκσταση! “Για σκέψου, ο μικρός μου ο Φελίτσε να μιλάει σε χίλιες καλόγριες!”
Δεν μπορείτε να φανταστείτε τι υπέροχο Σαββατοκύριακο περάσαμε. Όταν με προσκάλεσαν, μου είπαν:
-Δεν έχουμε χρήματα, αλλά γιορτάζουμε την επιστροφή μας στη μητρική στέγη και μερικές από μας δεν έχουμε ιδωθεί για χρόνια. Θα είναι πολύ ωραία να έρθεις και να μοιραστείς την αγάπη μαζί μας.
Πήγα κι οτιδήποτε είδα και σχολίασα, το αντιμετώπισαν με κάποια πράξη. Ήταν φθινόπωρο.
Το φθινόπωρο στο Γουϊσκόνσιν είναι υπέροχο. Σκέφτηκα ότι τα φύλλα ήταν ωραία. Οι καλόγριες πήγαν και μάζεψαν φύλλα και μου έδωσαν μια μεγάλη τσάντα να την πάρω σπίτι,μαζί μου. Παρατήρησα ότι είδα εκεί τις πιο μεγάλες κολοκύθες. Οι κολοκύθες του Γουϊσκόνσιν είναι τρελή υπόθεση. Πραγματικοί γίγαντες! Μου έφεραν κολοκύθες. Υπήρχε μια καλόγρια που έφτιαχνε ψωμί, άξιο για το εκλεκτικότερο γαστρονομικό τραπέζι. Κόντεψα να βάλω τα κλάματα. Θα πρέπει να με δείτε όταν βρίσκομαι μπροστά σε ένα καλό τραπέζι. Πραγματικά κλαίω. Ο κόσμος με ρωτάει:
-Τι συμβαίνει Μπουσκάλια;
-Είναι όλα τόσο όμορφα! 
Μου δώσανε δύο φρατζόλες ψωμί.Και πριν ανέβω στο αεροπλάνο, μου έδωσαν και τρία κιλά τυρί του Γουϊσκόνσιν. Κανείς άλλος δεν ήταν στην πτήση εκτός από τη συνοδό κι εμένα με την κολοκύθα μου, το τυρί και μια τσάντα φύλλα. Τα είχα πάρει όλα μαζί στο αεροπλάνο.
Μετά τα κλασικά “καφές τσάι, ή γάλα;” τα φώτα χαμήλωσαν. Δεν υπάρχει τίποτα πιο θαυμάσιο από το να βρίσκεσαι εκατοντάδες μίλια ψηλά στον αέρα, με χαμηλωμένα φώτα, μέσα στη σιγαλιά και να είσαι μετέωρος, πηγαίνοντας στο πουθενά. Εκεί με έπιασε η τρέλα μου! Έβγαλα τα φύλλα μου και τα έβαλα στο κάθισμα. Στη μέση έβαλα την κολοκύθα μου, με τις δύο φρατζόλες, δεξιά κι αριστερά, μοίρασα γύρω γύρω τα κομμάτια του τυριού και πάτησα το κουμπί για τη συνοδό.
Μπήκε τότε η κοπέλα κουρασμένη περιμένοντας να της ζητήσω να σερβίρει καφέ, τσάι, ή γάλα. Κι εγώ της είπα “Κοίτα!” Κι εκείνη είπε “Ω θεέ μου!” και φωτίστηκε ολόκληρη σαν χριστουγεννιάτικο δέντρο. Της είπα:
– Θέλω να τα μοιραστώ αυτά τα πράγματα. Μου τα χάρισαν και θέλω να τα μοιραστώ μαζί σου και με τις άλλες συνοδούς, αν θέλουν κι εκείνες.
-Στάσου! μου είπε και πήγε μέσα. Σε λίγο γύρισε με τους υπόλοιπους και δύο μποτίλιες όμορφο κρασί Καλιφόρνιας, σερβιρισμένο σε πραγματικά ποτήρια κι όχι αυτά τα πλαστικά κατασκευάσματα.
Ήταν το πιο όμορφο ταξίδι που κάναμε ποτέ όλοι μας. Και δημιουργήσαμε ένα προηγούμενο. Έχουμε ετήσια συνάντηση κάθε φθινόπωρο. Κι όλα αυτά επειδή κάποιος αποφάσισε να πάρει ένα κοινό πράγμα και να το κάνει μαγικό!
Ο καθένας μας έχει μαγικές ικανότητες, γιατί είναι άνθρωπος. Βρες τη μαγεία μέσα σου. Όταν νιώσεις την τρέλα να σε κυριεύει, μη τη διώχνεις! Άστην να εκφραστεί. Έστω και μια φορά!
Νομίζω ακόμα πως αν θέλουμε να είμαστε άνθρωποι, θα πρέπει να διαμορφώσουμε αυτό που θα μπορούσαμε να ονομάσουμε, μη έχοντας καλύτερη λέξη, ένα δ η μ ο κ ρ α τ ι κ ό χαρακτήρα.
Να συνειδητοποιήσουμε, ότι κανένας δεν είναι καλύτερος ή χειρότερος από μας.
Νομίζω ότι καμιά φορά φτάνουμε να ξεχνάμε ότι όλοι είμαστε άνθρωποι!”
Λ. Μπουσκάλια, Να ζεις να αγαπάς και να μαθαίνεις
εκδ. Γλάρος
Κι όλα αυτά επειδή κάποιος αποφάσισε να πάρει ένα κοινό πράγμα και να το κάνει μαγικό! Επειδή κάποιος τόλμησε να κάνει τις τρέλες του, να εκφραστεί όπως ένιωθε, να μοιραστεί από αυτά που είχε! Τι όμορφη ιστορία για να πούμε ΚΑΛΗ μας ΣΥΝΕΧΕΙΑ !!!
πηγή princess-airis.blogspot.gr
*****************************************