ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΤΕΙΤΕ: δεν είναι θέμα ευφυίας είναι θέμα τακτικής και εξάσκησης

Στην καθημερινή μας ζωή μπορεί να μην χρειάζεται να διαπραγματευτούμε για κάτι συγκεκριμένο ή να υπάρχει τρόπος για να το αποφύγουμε.

Στην εργασία όμως η ανάγκη για την οποιαδήποτε διαπραγμάτευση μπορεί να παρουσιάζεται σχετικά πιο συχνά, ενώ για κάποιους μπορεί να αποτελεί σκληρή και επίπονη δραστηριότητα.

Αν λοιπόν δεν είμαστε προετοιμασμένοι να πραγματοποιήσουμε μια διαπραγμάτευση θα χρειαστεί να βρούμε τον τρόπο για να αναπτύξουμε την συγκεκριμένη δεξιότητα γιατί κάτι τέτοιο μπορεί να έχει επιπτώσεις και στην καριέρα μας.

Καθημερινά ερχόμαστε σε επαφή με πελάτες, συνεργάτες, ανταγωνιστές, εργοδότες, φίλους, συγγενείς και καλούμαστε να «διαπραγματευτούμε» για κάποιο θέμα, μικρής ή μεγάλης σημασίας, τότε τι κάνουμε; Πως αντιδρούμε;

Κάθε μια από αυτές είναι και μια σημαντική ευκαιρία για διαπραγμάτευση στην οποία δεν θα μπορούμε να αντεπεξέλθουμε αν δεν είμαστε προετοιμασμένοι.

Αρκετοί από εμάς τόσο στην εργασιακή όσο και στην προσωπική μας ζωή αποφεύγουμε να διαπραγματευτούμε σαν να υπάρχει κάποιου είδους φοβία.

Αυτό σημαίνει ότι είτε δεν γνωρίζουμε πώς να διαπραγματευτούμε είτε ότι στο παρελθόν κάποια διαπραγμάτευση μας, οδηγήθηκε σε αποτυχία.

Στο παράδειγμα της διαπραγμάτευσης της εμπορικής συμφωνίας, των καλύτερων όρων συνεργασίας, του μισθού, της προαγωγής, της συνύπαρξης ή συμβίωσης με φίλους ή συγγενείς είναι φυσιολογικό να μην θέλουμε να ταράξουμε τα νερά στην εταιρία μας, στις σχέσεις μας με τους συνεργάτες-πελάτες ή προμηθευτές μας, στον εργασιακό ή προσωπικό μας χώρο.

Αυτό όμως μπορεί να έχει αντίκτυπο σε μικρό ή μεταγενέστερα σε μεγαλύτερο βαθμό στην ανάπτυξη της καριέρας ή της προσωπικής μας ζωής αλλά και στον τρόπο με τον οποίο οι άλλοι (εργοδότες, προϊστάμενοι, συνεργάτες, πελάτες, προμηθευτές, φίλοι, συγγενείς) θα αντιληφθούν την ικανότητα μας να διαπραγματευτούμε επιτυχώς ή όχι.

Η αγορά εργασίας σήμερα βοά «δείχνοντας» την ανάγκη της από στελέχη που θα έχουν ανεπτυγμένες διαπραγματευτικές δεξιότητες για να μπορέσουν να αντιμετωπίσουν τις καθημερινές δυσκολίες και προκλήσεις.

Εμείς τι θα κάνουμε; θα «παίξουμε» το ρόλο του κομπάρσου ή του πρωταγωνιστή στη ζωή μας ;;;

Ο καθένας μας οφείλει να είναι πρωταγωνιστής στο έργο της δικής του ζωής και το έργο αυτό παίζεται δυστυχώς σε μια και μοναδική παράσταση.

Μη ξεχνάμε ότι όσοι παίζουν συνειδητά τον ρόλο του πρωταγωνιστή, αυτοί πάντοτε διαδραματίζουν και έναν σημαντικό ρόλο στη ζωή και των υπολοίπων γύρω τους.

Είναι οι “μικροί ηγέτες” γύρω μας, στη γειτονιά, στο σχολείο, σε συλλόγους και σωματεία, στην οικογένεια και την παρέα, στους επαγγελματικούς χώρους. Επηρεάζουν τους άλλους, καθοδηγούν, παρακινούν, στηρίζουν, εμπνέουν και οδηγούν.

Γιατί ;;;;

Γιατί δε φοβούνται να διαπραγματευτούν. Δε φοβούνται να έρθουν αντιμέτωποι με τις δυσκολίες, τις προκλήσεις, τη κάθε στιγμή με ένα και μοναδικό σκοπό: Να επιτύχουν και να εξελιχθούν σε μεγάλους ηγέτες.

Συνεπώς το μήνυμα είναι ΕΝΑ!