Κανόνες και προϋποθέσεις για την εκπαίδευση στελεχών στο brainstorming
Μια συζήτηση brainstorming είναι επιτυχής όταν το στέλεχος αποχωρήσει από τη συνάντηση κρατώντας στα χέρια του μια λίστα από δημιουργικές και νέες ιδέες που έχει συλλέξει και τις οποίες, στη συνέχεια, θα τις διαβαθμίσει σε σχέση με το κατά πόσον είναι εφικτές σε πρακτικό επίπεδο (κόστος, χρόνος, ανταγωνισμός, νομικές δεσμεύσεις, μειονεκτήματα, κ.ά.). Εννοείται, ότι όταν για τις ιδέες αυτές απαιτούνται ριζικές αλλαγές για την επιχείρηση, τότε θα αναφερθεί στους προϊσταμένους του. Ωστόσο, το συνηθέστερο είναι πολλές προφανείς καλές ιδέες να απορρίπτονται, όταν συμβαίνει η υλοποίησή τους να απειλήσει το status quo της επιχείρησης. 
Γιατί, όπως μας λένε οι ειδικοί, μπορεί το brainstorming να σημαίνει κυριολεκτικά «καταιγισμός ιδεών», ωστόσο έχει κανόνες και προϋποθέσεις που αποτρέπουν την περίπτωση η συζήτηση να εξελιχθεί σε… «ό,τι βρέξει ας κατεβάσει». Είτε να μετατραπεί σε «παιδική χαρά» μια πολύ σημαντική συγκέντρωση στελεχών της επιχείρησης που αναζητά νέες ιδέες – συνήθως για κάποιο προϊόν, είτε για μια καμπάνια μάρκετινγκ είτε ακόμη και για την επιλογή μιας ονομασίας, μεταξύ άλλων. Αν λοιπόν η συζήτηση «ξεστρατίσει», αυτό σίγουρα θα οφείλεται σε άγνοια των κανόνων και των προϋποθέσεων που διέπουν την αποτελεσματικότητα μιας τέτοιας σημαντικής συνάντησης κατά την οποία, όντως, οι συμμετέχοντες μπορούν να μιλήσουν χωρίς περιορισμούς.
Οι ειδήμονες σύμβουλοι επιχειρήσεων μας λένε, λοιπόν, ότι στην περίπτωση αποτυχίας μιας σύσκεψης brainstorming για την αναζήτηση νέων ιδεών και δημιουργικών απόψεων, την ευθύνη την επωμίζεται κυρίως το επικεφαλής στέλεχος, αυτός που είχε την πρωτοβουλία να την οργανώσει. Με δεδομένο, βέβαια, ότι οι δυσκολίες είναι όντως υπαρκτές. Και η πρώτη δυσκολία ξεκινά από τις δύο αυτές λέξεις που συνθέτουν τον ορό brainstorming και τη συσχέτισή τους με τον χρόνο. Ενώ δηλαδή μια σύσκεψη προϋποτίθεται ότι θα διεξαχθεί σε δεδομένα και περιορισμένα χρονικά όρια, συμβαίνει η «δημιουργικότητα» που προσδοκάται από το brainstorming, να δυσκολεύεται να περιορισθεί σε χρονικά όρια…
Το κατάλληλα καταρτισμένο στέλεχος όμως οφείλει να γνωρίζει το πώς θα προετοιμάσει και το πώς θα «σερφάρει» σε αυτό το είδος των συσκέψεων και να πετύχει τον συγκεκριμένο στόχο του, τον οποίο εκ των προτέρων πρέπει να έχει θέσει και να έχει γνωστοποιήσει στους συμμετέχοντες. Οφείλει, επίσης, να διατηρήσει άτρωτο το υψηλό κύρος του brainstorming και για τις επόμενες συναντήσεις – αλλά και για το ότι, όταν απέλθουν οι συμμετέχοντες από την αίθουσα, να έχουν ένα αίσθημα ικανοποίησης ότι, όντως, συνέβαλαν και εκείνοι σε αυτή τη συζήτηση. 
Σημαντική προϋπόθεση για το επικεφαλής στέλεχος είναι να γνωρίζει καλά ότι μια σύσκεψη brainstorming δεν είναι ο πλέον κατάλληλος τρόπος όταν θέλει να αντιμετωπίσει το πρόβλημά του. Αλλά είναι ο καταλληλότερος τρόπος να συγκεντρώσει νέες και διαφορετικές ιδέες για λύσεις. Επίσης, δεν συνιστάται στην περίπτωση που ο ίδιος δεν μπορεί να αποφασίσει ανάμεσα στις διαφορετικές λύσεις που ήδη διαθέτει. Γιατί οφείλει να γνωρίζει ότι το brainstorming δεν είναι «εργαλείο» για τη λήψη αποφάσεων. Απλώς, θα του προσθέσει ακόμη περισσότερες ιδέες για τις οποίες, όμως, θα πρέπει και πάλι ο ίδιος να αποφασίσει. Και ίσως το καλύτερο είναι, πριν αποφασίσει, να διενεργήσει μια προκαταρκτική έρευνα και να κάνει ανάλυση των δεδομένων του. Είναι προφανές όμως ότι και οι δύο διαδικασίες ούτε συνεπάγονται αλλά και ούτε απαιτούν τεχνικές brainstorming.
Σημαντικός παράγοντας για την αποτελεσματικότητα μιας συνάντησης brainstorming είναι η επιλογή ενός σωστού «μείγματος» συμμετεχόντων, ανάλογα με το θέμα της συζήτησης. Πρώτη σημαντική επιλογή είναι το ποιος θα είναι ο «συντονιστής» της συζήτησης – που δεν είναι απαραίτητο να είναι το ίδιο το στέλεχος που την οργανώνει. Οφείλει μάλιστα να μην επιλέξει αυτομάτως τον εαυτό του. Ο ρόλος αυτός μπορεί να ανατεθεί σε κάποιον συνάδελφο είτε και σε άτομο εκτός της επιχείρησης, με την προϋπόθεση ότι διαθέτει τον απαραίτητο ενθουσιασμό, τη γνώση, το τακτ και είναι ένας καλός ηγέτης. Κύριο μέλημά του, ασφαλώς, είναι να μην αφήσει τη συζήτηση να παρεκκλίνει από τον στόχο για τον οποίο έχει αποφασισθεί να γίνει.
Συνήθως, αυτοί που προσκαλούνται είναι οι συνάδελφοι του ίδιου τμήματος, οι φίλοι από τα αλλά τμήματα της επιχείρησης, ακόμη και από άλλες επιχειρήσεις, εφόσον υπάρχουν σχέσεις εμπιστοσύνης. Γιατί, από ένα μείγμα διαφορετικών προσωπικοτήτων, προκύπτουν περισσότερες δημιουργικές απόψεις, κάτι που αυξάνει το εύρος των νέων ιδεών που θα προκύψουν. Οι προσκληθέντες για συμμετοχή θα πρέπει να έχουν λάβει εγκαίρως από τον συντονιστή ένα ενημερωτικό κείμενο στο οποίο να περιγράφεται το αντικείμενο της συζήτησης και ο στόχος της. Ο αγγλικός όρος για το κείμενο αυτό είναι «probortunity» (problem/opportunity). Στη συζήτηση δεν θα πρέπει να προσκαλείται μεγάλος αριθμός ατόμων, έτσι ώστε να αποφεύγεται η νευρικότητα και η απογοήτευση όσων δεν είχαν τον χρόνο να αναπτύξουν τις ιδέες τους. Ετσι, για μια συζήτηση brainstorming, ιδεώδης θεωρείται η συμμετοχή δώδεκα ατόμων.
πηγή Χρ. Δαμουλιανου – kathimerini.gr
Δείτε περισσότερα για την εξειδίκευση και κατάρτιση σας ΕΔΩ…