Ποιος χρειάζεται τη διαχείριση του χρόνου;

Προσωπική Αποτελεσματικότητα- Ποιος χρειάζεται τη διαχείριση του χρόνου;

Έχουν ήδη περάσει τρεις και πλέον δεκαετίες από τότε που η διαχείριση του χρόνου ήλθε στο προσκήνιο σαν ζωτικός τομέας δεξιοτήτων για κάθε πολυάσχολο στέλεχος ή επαγγελματία.

Η Διαχείριση του Χρόνου, όπως την αντιλαμβάνονταν τότε, αφορούσε αποκλειστικά στην αποφυγή διακοπών, στην καταγραφή πλήθους σημειώσεων και στον εξαντλητικό προγραμματισμό του εργάσιμου (ενίοτε και του μη εργάσιμου) χρόνου.

Η αντίληψη αυτή θα μπορούσε σήμερα να θεωρηθεί σαν “κήρυγμα” των καλά οργανωμένων προς τους ανοργάνωτους – μια προσπάθεια να αναχθεί σε τέχνη η ενασχόληση με τις λεπτομέρειες. Πόση εφαρμογή όμως είχε τελικά αυτή η θεωρία στις καθημερινές πρακτικές του μάνατζμεντ;

Ευτυχώς η Διαχείριση του Χρόνου έχει εξελιχθεί. Ασφαλώς, και σήμερα αναγνωρίζεται η σημασία της καλής οργάνωσης, όμως η έμφαση έχει μετατοπιστεί στη μέτρηση των αποτελεσμάτων.

Η Διαχείριση του Χρόνου αποτελεί πλέον γενικό όρο ενός συνόλου τεχνικών διοίκησης και οργάνωσης. Αυτό, όμως, στο οποίο συνοψίζεται είναι η ικανότητα εφαρμογής ορισμένων αναγνωρισμένων μεθόδων μαζί με την παραδοχή ότι όλοι όσοι διευθύνουν ανθρώπους ή εργασίες χρειάζονται γενικές ικανότητες ανάθεσης καθηκόντων, διεύθυνσης συσκέψεων, αντιμετώπισης διακοπών, καθορισμού προτεραιοτήτων, αποφυγής αναβολών, διαχείρισης έργων, ανάλυσης καθηκόντων και καθορισμού στόχων.

Στην ουσία, η διαχείριση του χρόνου δεν είναι παρά η διαχείριση του ίδιου μας του εαυτού – η γνώση του προσωπικού μας ύφους εργασίας και η αξιοποίησή του για την επίτευξη του καλύτερου δυνατού αποτελέσματος.

Στη δεκαετία του 1980, η διαχείριση του χρόνου παρουσιάστηκε επίσης σαν εύκολος δρόμος προς την εξασφάλιση τεράστιου πλούτου και προσωπικής καταξίωσης. Φυσικά, όταν αυτά τα οφέλη δεν υλοποιούνταν, το άτομο αισθανόταν απογοητευμένο.

Σήμερα, όμως, η διαχείριση του χρόνου – ή του εαυτού μας – θεωρείται σύνολο στοιχειωδών δεξιοτήτων διοίκησης. Αφορά περισσότερο στον τρόπο για να γίνουμε “λίγο πιο αποτελεσματικοί” σ’ ένα περιβάλλον όπου είναι ζωτικό να αναπτύσσουμε τον εαυτό μας και τις ικανότητές μας για να παραμείνουμε μπροστά από τον ανταγωνισμό.
Πηγή: panoptron.gr